Ofiyolit okyanusal kabuk ile onun altında bulunan üst mantoyu oluşturan kayaçların bir bölümü olup yakınsayan veya ıraksayan levha haraketleri yükselerek su yüzeyüne yükselmiş ve çoğunlukla kıtasal kayaçlar arasına yerleşmiş kayaçlardır. Bu tür kayaçların yaygınlık gösterdiği yerler genellikle okyanusların ortadan kalktığı be onların yerine orojenik dağ kuşaklarının (Alp-Himalaya Kıvrım Kuşağı) geliştiği dalma-batma zonlarınının mevkilerini göstermeleri bakımından önem arz ederler.

2. Jeolojik zaman (Mesozoyik) başlarında Gondwana (Afrika-Güney Amerika-Antarktika-Avustralya) ve Laurasia (Kuzey Amarika-Avrasya) kıta kütlelerinin kuzey-güney yönünde ayrılması ile bunların arasında “Tetis Denizi” adı verilen bir okyanus meydana gelmiştir. Tetis denizinin derin kesimlerinde meydana gelen volkanik aktiviteye bağlı olarak, derin deniz tabanına aşırı bazik özellikteki lavlar yayılmıştır. Söz konusu lavların katılaşması ile peridodit, horblendit ve piroksenit adı verilen kayaçlar oluşmuştur. Bu kayaçlara genel olarak ofiolitik kayaçlar denir. Ofiolitik kayaçları oluşturan lavlar volkanizma esnasında suyla temas edince hidrate olur ve yeşil renk alırlar. Hidrate olan bu kayalara genel olarak serpantin (yılan taşı) adı verilir. Söz konusu bu yeşil kayalara Anadolu’da Güneybatı Ege (Datça Yarımadası, Toros Dağlarının çekirdeklerinde, Doğu Anadolu’nun önemli kısmında, İzmir-Ankara Erzurum arasında rastlanmaktadır.